Dit hoofdstuk is interactief. Zet je geluid aan en doe je riemen vast! En omdat dit een verhaal is met fictieve figuren zou het fijn zijn als je zelf op de knopjes wilt drukken.
‘Nemen we de trap of de lift?’ vroeg ik.
‘De trap is er alleen ingeval van brand,’ zei Kapitein Acab. Hij trok de deur van het trapportaal open en inderdaad, we keken uit op een blinde muur.
We stapten de lift in.
‘Wie mag er op het knopje drukken?’ vroeg Kapitein Acab en hij wees naar de enige knop die de lift rijk was.
‘Wat maakt dat uit, we zijn geen kleine kinderen meer,’ zei ik en ik reikte naar de knop voordat Kapitein Acab dat kon doen.
De liftdeuren openden zich, en we stapten uit.
‘Verhip,’ zei Kapitein Acab. ‘Ik heb mijn handschoenen boven laten liggen.’
‘We moeten haast maken,’ zei ik. ‘Kunnen we die straks op de terugweg niet ophalen?’
‘Het zijn hele mooie handschoenen.’ Zijn hand ging naar de liftknop, maar ik was hem weer net voor.
‘Shit,’ zei Kapitein Acab.
Twitter mee op de website Twitter.com met de officiële hashtag #KapiteinAcab